”Mijn gezondheid en die van de kinderen zijn belangrijker dan mijn spaarrekening”

16.10.2024

Net zoals elke mama wil Soumaya (42) het beste voor haar twee kinderen. Dat betekent onder andere vers koken én een proper huis. Soumaya werkt halftijds als thuisverpleegster en moet rekening houden met haar budget. Maar ook dan is het mogelijk om haalbaar en betaalbaar te koken. “Af en toe moet ik kiezen tussen ‘tijd’ en ‘gezond’”, zegt ze.

“Het leven is zo druk: ik ga werken, ik hou van een proper huis, ik wil vers eten voor mijn kinderen én ik wil ook af en toe iets voor mijzelf doen, zoals naar SAAMO (buurt- en opbouwwerk) gaan”, vertelt Soumaya. “Zelf koken is heel belangrijk in de Marokkaanse cultuur. Maar de tijden zijn veranderd. Vroeger gingen veel moeders niet werken, waardoor ze tijd zat hadden om te koken voor hun gezin. Veel van onze traditionele gerechten moeten lang op een laag vuurtje sudderen. Dat kan je niet doen als het snel moet gaan. Een tajine? Daar heb ik al helemaal geen tijd voor! Dat lukt enkel in het weekend. Ik gebruik soms wel een snelkookpan om het wat vlugger te laten gaan.”

Niemand is perfect

“Ik heb geleerd dat niemand perfect is. Ik ook niet. Af en toe moet ik kiezen tussen ’tijd’ en ‘gezond’. Vandaag kwam ik pas om vijf uur thuis van het werk. ’s Avonds moest ik weg. Dan toast ik brood met krabsla en drink ik thee.”

Soumaya web

“Soms haal ik iets uit de diepvriezer, zoals frietjes of calamares voor in de airfryer. Ik voel me daar echt schuldig over”

Soumaya

“Mijn dochter is al negentien, zij eet vaak buitenshuis. En voor mijn zoon van dertien haal ik soms iets uit de diepvriezer, zoals frietjes of calamares voor in de airfryer. Maar dat doe ik enkel als ik weinig tijd heb. Ik voel me daar echt schuldig over. Maar ik heb gewoon geen keuze. Het is zoals het is. Ik probeer minder streng te zijn voor mezelf. Maar gelukkig ben ik daar dan niet mee.”

Goed brood is belangrijk

Toch is gezond eten een prioriteit voor Soumaya. “Vroeger kocht ik vaak mijn brood in de goedkoopste supermarkt. Ik vond dat geen goed brood. Het is niet gezond. Het smaakt niet. Maar, het is goedkoop. Al kost het nog altijd veel geld voor wat het is. Maar waarom deed ik dat eigenlijk? Want als ik mijn gezondheid verlies, zou ik alle geld van de wereld geven om het op te lossen. Vandaag ga ik nog steeds zoveel mogelijk naar de goedkope supermarkten. Maar mijn brood haal ik nu in de Delhaize.”

Soumaya web

“Ik heb lang gezocht naar goede, pure bloem. Ik was zo gelukkig toen ik die gevonden had. Maar ik moet eerlijk zijn. Hoe vaak zou ik brood gebakken hebben? Drie, vier keer?”

Soumaya

“Goed brood is belangrijk voor mij. Ik heb problemen met mijn maag en moet eigenlijk glutenvrij eten. Maar daar heb ik niet voldoende budget voor. En ja, dan heb ik soms maagpijn. Maar ik probeer zoveel mogelijk te kiezen voor goede producten. Ook al blijf ik het duur vinden. Mijn gezondheid en die van mijn kinderen zijn belangrijker dan mijn spaarrekening. Daarom probeer ik nu soms zelf mijn brood te bakken. Ik heb heel lang gezocht naar goede, pure bloem. Ik was zo gelukkig toen ik die gevonden had. Maar... ik moet eerlijk zijn. Hoeveel keer zou ik brood gebakken hebben? Drie, vier keer? Ook hiervoor ontbreekt het me meestal aan tijd.”

Terug naar de natuur

“Ik probeer zoveel mogelijk zelf te koken én zo weinig mogelijk buitenshuis te eten”, gaat Soumaya verder. “Ik maak simpele gerechten, met veel groenten. Maar als ik groenten of fruit koop in de supermarkt, ben ik eigenlijk niet honderd procent zeker of die wel zo gezond zijn. Labels als ‘bio’, dat vind ik moeilijk om te geloven. Ze sproeien er van alles op. Een tomaat uit de supermarkt blijft een maand goed in de frigo. Dat kan toch niet? We moeten terug meer naar de natuur. Als ik op vakantie ben in Marokko, dan proef ik: zo moeten groenten en fruit smaken. Het fruit ruikt er naar fruit. Maar een Belgische wortel? Die heet wel ‘wortel’, maar smaakt en ruikt niet naar wortel. Begrijp je wat ik bedoel?”

Wachtlijst voor volkstuintjes

“Ik zou zelf graag groenten en fruit willen kweken. Maar ik heb geen tuin. Een tuin hebben is in de stad natuurlijk niet zo evident. Er zijn wel verschillende volkstuintjes in Antwerpen en de huurprijs valt mee: zo’n 50 euro per jaar. Maar er is een wachtlijst. Dat vind ik jammer.” “Een alternatief is de pluktuin, die heb je hier ook. Maar je moet meteen een abonnement voor een jaar nemen. Ik wil dat graag eerst eens uitproberen. Ik geloof niet altijd alles wat ze mij vertellen. Hoe weet ik anders of het allemaal wel biologisch is? Ik wil zelf kunnen proeven of iets vers en gezond is. Vertrouwen op mijn zintuigen: dat is iets dat me van thuis uit is aangeleerd.

Betaalbare kwaliteit? Koop bij de boer

Op de markt vindt Soumaya soms wél goede groenten. “Ik kocht eens witlof van een boer op de markt. Na drie dagen was die bedorven. Waardoor ik wist dat die boer geen chemische troep had gebruikt”, zegt ze. “Alles kost zo veel, dan wil ik dat het een kwaliteitsvol product is. Via mijn netwerk geraak ik soms wel aan bepaalde producten. Ik ben thuisverpleegster en ik heb een cliënt die een boer kent die eieren verkoopt. Via haar bestel ik ook soms eieren. Dat vertrouw ik wel, want die heb ik kunnen proeven. En ze smaken gewoon goed. Om de twee weken rijd ik zelf naar een boer. Daar koop ik melk, yoghurt, eieren, boter... Hoeveel die producten kosten? Geen idee. Maar het zijn basisproducten, heel duur kan het niet zijn.”

Niets in de vuilbak

Soumaya let op de prijs door heel bewust te kiezen. “Ik koop enkel wat ik nodig heb”, zegt ze. “Ik smijt nooit iets weg. Is er een restje over? Dan eet ik het de dag nadien samen met de kinderen op. Is het te weinig voor ons drie? Dan maak ik er nog iets kleins bij. Is de melk bijna slecht? Dan gooi ik ze niet weg, maar maak er yoghurt van. Bij mij belandt niets in de vuilbak.”

Hoe hou jij het haalbaar en betaalbaar?
Doe inspiratie op en deel je verhaal op gezondleven.be/hoedan!