Bereid de klas voor

Ga vooraf op zoek naar enkele raamstiften en een bruikbaar raam voor deze oefening.

Verdeel vervolgens de klas in 2 groepen. De ene groep krijgt een raamstift en staat aan de ene kant van het raam. De andere groep krijgt een raamstift en staat aan de andere kant van het raam.

Teken-estafette

Het eerste groepje mag starten met de raamtekening. Ze mogen heel abstracte figuren tekenen. Hoe minder je erin herkent, hoe beter! Ze krijgen 30 seconden om hun abstracte tekening te maken.

Het tweede groepje moet op basis van de eerste tekening iets moois en herkenbaars proberen maken van de tekening. Ze staan aan de andere kant van het raam en kunnen dus niks wissen: ze moeten het doen met de abstracte tekening die voor hen hangt.

Het groepje krijgt enkele minuten bedenktijd om te bepalen wat ze ervan gaan maken. Nadien krijgen ze ook 30 seconden om hun herkenbare tekening te maken.

Tip: beide groepen horen elkaar beter niet. Dat zorgt voor een verrassingseffect dat de vindingrijkheid extra triggert.

Laat vervolgens opnieuw de eerste groep aan beurt. Dit keer moeten ze proberen om de tekening die ze herkennen om te vormen tot iets anders. Bijvoorbeeld: herkennen ze er een hond in? Dan proberen ze er een gitaar van te maken. Ze denken even na in groep wat ze ervan willen maken. En na 30 seconden is hun tijd opnieuw op.

Het tweede groepje komt een laatste keer aan de beurt en probeert - kost wat kost - hun initiële tekening (vb. de hond) af te werken. Geef hen opnieuw 30 seconden voor deze opdracht.

Bespreek met de leerlingen het tekenproces:

• Hoe was het voor groep 1 om te starten van een ‘leeg raam’?

• Hoe voelde het voor groep 2 om daar iets bij aan te vullen?

• Hoe voelde het voor groep 1 om het idee van groep 2 om te buigen naar iets nieuws?

• Hoe voelde het voor groep 2 om halsstarrig vol te houden aan hun originele tekening? Zijn ze tevreden met het resultaat?

Reflectie

Vertel de leerlingen dat deze oefening dient om aan te tonen dat flexibel denken belangrijk is in het leven: je kijkt naar de mogelijkheden en niet (louter) naar de beperkingen: “Het is misschien niet wat ik origineel in gedachten had, maar dit kan ik er ook van maken!”.

Licht toe met een voorbeeld: je wou altijd brandweerman worden, maar je slaagt keer op keer niet voor de mentale en fysieke proeven. Je kan dan twee dingen doen:

• Kijken naar wat je niet hebt: je bent boos op het systeem (“Wat een belachelijke proeven”) en op jezelf (“Waarom heb ik niet harder getraind”): je blijft bij de pakken zitten.

• Kijken naar wat je wél hebt: je onderzoekt of je met je hobby (de jeugdbeweging) ook geen toffe opleiding kan starten: misschien ligt sociaal werk je ook wel? Of sportleraar?

Tip: op deze pagina vind je meer achtergrondinformatie over flexibiliteit.

Wissel tot slot van gedachten met de leerlingen:

• Wie denkt er vooral vanuit oplossingen en wie vanuit beperkingen?

• Welke tips heb je om niet bij de pakken te blijven zitten? Welke tips heb je om vindingrijk te zijn?

• …